شروع سخنرانی (۲)

برای یک سخنرانی جذاب، بایستی شروعی جذاب داشت. با این وجود هنوز بسیاری از سخنرانان هستند که بصورت کلیشه ای سخنان خود را آغاز می کنند و بخاطر طولانی و تکراری بودن، توجه مخاطب را از بین می برد. بهمین دلیل آنها با این پیش فرض که قرار است صحبتهای خسته کننده ای را بشنوند، توجه زیادی به صحبتها نخواهند کرد.

.

ساختار شروع

برای اینکه یک شروع خوب داشته باشیم، بایستی از یک ساختار استفاده کنیم. این ساختار می تواند به صورتی عادی و یا طوفانی باشد.

.

 .

شروع عادی

نام خدا و …

که می تواند بصورت فارسی و یا عربی بیان شود (مانند به نام خدا، بسم الله الرحمن الرحیم) و یا بیتی از یک شعر باشد که نام خدا را در آغاز هر کار می داند.

.

سلام و احوالپرسی

به صورتی مختصر که باعث کسالت مخاطبان نشود (مانند: سلام بر شما حضار گرامی، امیدوارم حالتون خوب باشه و در سلامتی کامل باشید)

.

احترام و ارزش گذاری به مخاطب

مانند تشکر از حضور آنها و حسن جویی بخاطر اهل آموزش بودن شان

.

معرفی کوتاه خود

یک معرفی موجز از خود که مخاطبان جدید بدانند شخص مقابل آنها چه کسی است و چه پیشینه ای دارد.

.

بیان کلیات موضوع

با بیان شمایی از کلیت موضوع مورد بحث، دید مخاطبان را نسبت به محتوای سخنرانی خود روشن می کنیم تا با تمرکز بیشتری به مطالب توجه کنند.

.

شروع طوفانی

سخنرانان حرفه ای، پس از گذر سریع از ساختار ارائه شده، شیوه ای را در پیش می گیرند که مخاطبان را میخکوب می کند. آنها از ساختاری بهره می گیرند که برای مخاطبان، تازه و هیجان انگیز است. ما به این شیوه ها، روشهای اتصال با مخاطب می گوییم.

ایجاد اتصال با مخاطب

طبیعی ست که در ابتدای هر سخنرانی، فضای خشک و بی روحی حاکم است که ناشی از عدم هماهنگی روحی سخنران و مخاطبان می باشد. طبیعت آدمی در برابر هر موجود ناشناخته، حالت تدافعی دارد و تا زمانیکه نسبت به آن، به اعتماد کامل نرسد، نمی تواند احساس راحتی داشته باشد.

این هنر سخنران است که در شروع صحبتهای خود بتواند اعتماد مخاطبان را نسبت به خود جلب کند و مغز قدیم آنها را خاموش نماید. برای آشنایی با تعبیر مغز قدیم، می توانید این مقاله ی جذاب را مطالعه نمایید. اتصال با مخاطب برای باز کردن همین مسیر اعتماد است. برای اطمینان دادن به ضمیر ناخودآگاه که شخص مقابل هیچگونه آسیبی به تو نخواهد رساند و مورد اعتماد و امن است.

.

.

روشهای اتصال با مخاطب

۱- رفتار غیر منتظره:

رفتار غیر منتظره، اصطلاحاً یخِ مخاطب را می شکند و به او احساس راحتی و صمیمیت می بخشد. شکل این رفتار، بسیار به ساختار فرهنگی جامعه بستگی دارد. در کشورهای غربی اَشکال مختلفی از رفتار غیر منتظره را در شروع سخنرانی می بینیم که برای آنها جالب و سرگرم کننده است. مانند وارد شدن به سن با طناب، همراه با موسیقی تند و حرکات موزون، بالا و پایین پریدن و یا به همراه داشتن یک ابزار جلب کننده.

.

درباره ی “مدیریت ترس از سخنرانی” از اینجا مطالعه کنید.

.

۲- سؤال خوب:

پرسیدن سؤال نیز می تواند یکی از روشهای درگیر کردن مخاطب با صحبتها شود و توجه آنها را نگه دارد. وقتی سؤالی پرسیده می شود، ابتدا توجه مخاطب بخاطر روبرو شدن با حالتی غیر منتظره، جلب سخنران می گردد و در مرحله ی بعد، ذهن آنها درگیر پیدا کردن پاسخ می شود. زیرا عملکرد مغز ما به گونه ایست که وقتی با سؤالی مواجه می شود، خواسته یا ناخواسته به دنبال یافتن پاسخ است.

.

۳- داستان:

بازگویی یک روایت یا داستان، یکی از مؤثرترین روشهای جلب مخاطب و بهترین قالبها برای انتقال محتوای مورد نظر است. ذهن بشر از دیرباز، همواره با داستانها مأنوس بوده و به آن علاقمند است. یک داستان اگر چه محتوای مفیدی در بر نداشته باشد، همچنان برای شنونده، جذاب و سرگرم کننده است.

.

.

۴- قول یا تضمین:

اگر مخاطب در ابتدای صحبت ها، از شما قولی را بشنود مبنی بر اینکه در انتهای سمینار به چه دستاوردی خواهد رسید، یا با تضمینی که از شما می گیرد به قطعیت برسد که مطالب مهمی را خواهید شنید، می تواند برای او جذاب و جلب کننده باشد و ذهن او را همراهِ شما کند.

.

۵- آمار مهم:

یک آمار مهم و عجیب درباره ی موضوع مورد بحث، در عین حالی که می تواند اطلاعات مفیدی را به مخاطب بدهد، ذهن او را از ابتدای صحبت ها درگیر مطلب می کند تا توضیحات بیشتری را درباره ی آن بشنود.

.

برای شرکت در دوره نیمه رایگان غیرحضوری “فن بیان”، روی تصویر بزنید

.

نمودار توجه مخاطبان

شاید برایتان جالب باشد که بدانید بیشترین توجه مخاطب به سخنران، در ابتدای صحبت اوست و اگر سخنران نتواند این توجه بالا را برای خود نگه دارد، دیگر به این سادگی نمی تواند آنرا بدست آورد. همانطور که در نمودار زیر می بینید، زمانهایی که مخاطب شاهد تغییراتی در شیوه ی ارائه ی برنامه است، توجه بیشتری را در میان می گذارد.

.

این لحظات به طور معمول شامل ابتدای سخنرانی (زمانیکه سخنران بالای سن می رود تا صحبتهای خود را شروع کند)، تغییر موضوع (زمانیکه اعلام می شود موضوع دیگری در حال بیان است) و هنگام جمع بندی صحبتهاست. در نظر گرفتن نمودار توجه مخاطب در سمینار، می تواند کمک شایانی به سخنران کند تا قادر باشد مخاطب خود را با روشها و ابزارهای متنوع میخکوب کند.

بدیهی ست هر چه توجه مخاطب به صحبتهای سخنران بیشتر باشد، در پایان سخنرانی، درک مطلب او بالاتر و احتمال رضایتش از برنامه ی ارائه شده، بیشتر خواهد بود.

امیر احمدی

 

شرکت در دوره حرفه ای ۲۸ روزه “فن بیان و سخنوری”

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *