گریه کردن کودک
در این مقاله، بررسی می کنیم که چرا فرزند ما بجای حرف زدن و اعلام نیاز خود، هر بار نق می زند یا گریه می کند و اینکه راهکار مناسب تربیت کودک چیست.
.ربه
رفتار غریزی کودک
فرزند ما از بدو تولد، بصورت غریزی، نیاز خود را با گریه نشان می داد.
هر زمان گرسنه بود و شیر می خواست، هر زمان جای خود را کثیف می کرد و اذیت می شد، گریه می کرد تا نشان دهد نیازی دارد و بایستی به او توجه شود.
کم کم بزرگ تر شد و حرف زدن را یاد گرفت. کودک به تجربه فهمید که نیازش را می تواند در قالب کلمات نیز منتقل کند.
الان دیگر نوزاد نیست. اما همچنان گاهی یا اکثر مواقع، وقتی نیازی دارد، گریه می کند.
.
ساده ترین رفتار
زیرا این، ساده ترین و کم هزینه ترین روش برای ابراز نیاز اوست و در غریزه ی او جای گرفته است.
او با اینکار، همانند دوران نوزادی خود، باعث ترحم اطرافیان می شود و بدون اینکه لازم باشد کسی را قانع کند، به نیاز خود می رسد.
مطمئناً هیچ کدام از والدین دوست ندارند بجای شنیدن مشکل فرزندشان، نق زدن یا گریه ی او را ببینند.
این رویداد، هیچ اطلاعات دقیقی به آنها نمی دهد تا بتوانند موضوع را حل کنند.
بایستی کودک ما بتواند نیازش را بیان کند و بدون ضعف و گریه، درخواست نماید. این، می تواند شروع خوبی برای برطرف شدن نیاز یا مشکل فرزند ما باشد.
.
.
واکنش های والدین
یکی دیگر از دلایلی که فرزند ما، بجای حرف زدن و درخواست کردن، نق می زند، واکنش های نادرست ماست.
واکنش معمول پدر و مادرها، وقتی نق زدن کودکشان را می بینند، اینست که تمام سعی خود را برای اتمام گریه یا بهانه گیری فرزندشان انجام می دهند.
این رفتار، یعنی توجه کردن به کودک و سعی در اجابت خواسته ی او.
ناخودآگاهِ کودک، بسیار هوشمندانه، این فرآیند را نظاره می کند و وقتی چندین بار آنرا تجربه کرد، شرطی سازی شده و تبدیل به یکی از عادت های او می گردد.
این شرطی سازی غلط، به دلیل مهر و محبت نابجای والدین، در کودک شکل می گیرد و او عادت می کند، برای جلب توجه و ترحم والدین و همراه کردن آنها با خود، نق بزند یا گریه کند.
..
دوره رایگان “فن بیان فرزندان” (از اینجا وارد شوید)
.
.
راهکار حل موضوع
راهکاری که برای حل این موضوع توصیه می شود شامل چند قدم است.
اول اینکه بایستی جرعه هایی از عزت نفس را به فرزندمان هدیه دهیم.
هر قدر عزت نفس او بالاتر باشد، خودباوری بیشتری را در خود حس می کند و کمتر به روش نوزادی اش بازمی گردد.
او کم کم درک می کند که روش نق زدن و گریه کردن مربوط به گذشته ی او بوده و حالا بایستی مانند یک انسان عزتمند، صحبت کند و مشکل را حل نماید.
لازمه ی تزریق این عزت نفس به فرزند، داشتن عزت نفس در خودِ والدین است.
از شما دعوت می کنم در دوره ی رایگان عزت نفس شرکت نمایید و روی زندگی خود و عزیزانتان تأثیرگذار باشید.
.
کم توجهی به رفتار نادرست
مرحله ی بعدی اصلاح رفتار فرزندمان اینست که در برابر نق زدن های او، رفتار حساب شده تری داشته باشیم و از رویکردهای احساسی دور شویم.
اگر شروع به نق زدن کرد، بلافاصله به او توجه نکنیم و به دنبال جلب رضایت او نرویم.
اتفاقاً بهترین رفتار در این گونه مواقع، کم توجهی ست. گویا اصلاً صدای نق زدن او را نمی شنوید.
اگر خیلی اصرار به اینکار داشت، به او یادآور شوید که “تا زمانی که نق بزنی من متوجه منظورت نمی شم، باید بدون نق و گریه صحبت کنی تا موضوع رو حل کنیم”
تکرار این جملات، برنامه ریزی ذهن فرزند ما را تغییر می دهد.
کم کم ناخودآگاه او درک می کند که این روش، نمی تواند او را به هدفش برساند و بایستی تغییر روش دهد.
شاید در ابتدا مقاومت زیادی داشته باشد و حتی برای خودِ شما سخت باشد، ولی مطمئن باشید با ثابت قدمی شما، اوضاع تغییر خواهد کرد.
امیر احمدی
.
می خواهم فرزندم را تحت آموزش حرفه ای و تضمینی قرار دهم:
