بزرگترین قدرت تو

در این مقاله درباره ی مهمترین و بزرگترین قدرت انسان و وجه تمایز او با سایر موجودات صحبت می کنیم. “قدرت تجسم” که مسیر رسیدن به خواسته ها را برای انسان، کوتاه تر می کند.

.

تجسم

بزرگترین قدرتی که در انسان وجود دارد، قدرت تجسم اوست.

این قدرت، مختص انسان است و هیچ موجود دیگری قادر به تجسم و تخیل نیست.

اما نکته اینجاست که چطور این قابلیت می تواند برای زندگی ما مؤثر باشد.

.

.
خواسته های انسان

همه ی ما خواسته هایی داریم که علاقمندیم به آنها برسیم.

یک رابطه ی عاشقانه، یک ازدواج موفق، خودرو یا منزل مسکونی و یا هر چیز دیگر.

خیلی از افراد حاضرند برای رسیدن به خواسته شان، کاری کنند و قدمی بردارند تا به تجربه ی مورد نظرشان برسند.

بیشتر افراد نیز تلاش می کنند، وارد عمل می شوند. هر کاری که به نظرشان مناسب است انجام می دهند، اما …

اما معمولاً به دو دلیل کلی، به خواسته ی خود نمی رسند:

  1. نمی دانند دقیقاً چه کار مؤثری را انجام دهند تا به هدف بزنند.
  2. اقدامات خود را در زمان درست انجام نمی دهند و دچار تعجیل یا تأخیر می شوند.

.

.

قدرت تجسم خلاق

اگر ما بتوانیم خواسته ی خود را به شکل مناسب در ذهنمان تجسم کنیم، به شکلی که با تمام ویژگی هایی که مورد نظرمان است و تمام جزئیاتی که دوست داریم ایجاد شود و اتفاق بیافتد، انجام شود، در این صورت اتفاقاتی در ناخودآگاه ذهن ما می افتد که مسیر حرکت مان را روشن می کند.

موضوع اینست که اگر ما بتوانیم به شکل مناسب تجسم کنیم و جزئیات خواسته مان را ببینیم، یعنی صداها را بشنویم، تصاویر روشن را ببینیم و حس آن تجربه را دریافت نماییم، خواه آن خواسته، شرایط شغلی خاصی باشد یا زندگی مشترک با یک فرد یا هر چیز دیگری، این تجسم کمک می کند تا مسیر رسیدن به آن خواسته را پیدا کنیم.

.

مکانیزم این فرآیند را در مهندسی جذب شرح داده ایم.

.

.

.

تجسم مضر

در اینجا میخواهیم در این مورد صحبت کنیم که خیلی وقت ها، انسان از این قدرت به شکل منفی و به ضرر خود استفاده می کند و اتفاقاً باعث رنجش او می شود و این رنج، چون به شکل روحی ست، متفاوت با رنج سایر جانداران است.

 

اما چطور؟

ما بجای اینکه هدف و خواسته ی خود را تجسم کنیم و روی آن متمرکز شویم تا به سمت آن حرکت نماییم، متأسفانه تجسم می کنیم که چه چیزهایی را دوست داشتیم بدست آوریم و نتوانستیم و از این بابت غصه می خوریم.

اکثر تجسم و تخیل ما، شرایطی ست که خواسته ی ما بود و تبدیل به حسرت شد.

چیزهایی که دوست داشتیم داشته باشیم و در حال حاضر نداریم. ما این موارد را در ذهن خود تجسم می کنیم و از این بابت عذاب می کشیم و ناراحت می شویم.

ما به شرایطی که دوست داشتیم اتفاق بیفتد و نیفتاد، فکر می کنیم و این، باعث رنجش ما می شود.

ما نیروی تجسم و تخیل را علیه خود به کار می بریم و به شکلی استفاده می کنیم که احساس قربانی بودن را در ما ایجاد کند و یا آنرا قویتر نماید و بدین ترتیب، عزت نفس ما پایین می رود.

.

امتیاز یا رنج

اگر از این نیرو به شکل مناسب استفاده نکنیم، نه تنها برای ما امتیازی تلقی نمی شود و کمک مان نمی کند، برعکس باعث می شود تا رنج بیشتری را متحمل شویم.

بجای اینکه به چیزهایی فکر کنیم که سعی می کنیم روی دادنِ آنرا باور کنیم و به سمتش حرکت نماییم، مسیر را اشتباه می رویم.

این نوع تجسم باعث می شود سختیِ زندگی را حس کنیم و احساس عذاب روحی داشته باشیم، چون چیزهایی را آرزو داشته ایم که اتفاق نیفتاده است.

 

ویدئوی زیر را ببین و به این موضوع فکر کن!

.

.

سوال مهم

بیشتر تجسم تو مربوط به خواسته هایی ست که دوست داری به آن برسی و ایمان داری خواهی رسید و در جهتش حرکت می کنی؟

یا مربوط به اتفاقاتی ست که دوست داشتی روی دهد و اتفاق نیفتاده است و در حال حاضر حسرت آن را میخوری؟

لطفاً کامنت کن

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *