باور به قوانین

اگر تا به حال درون یک رودخانه که جریان آب نسبتاً تندی دارد رفته باشید، دیده اید که جریان آب به پاهای شما نیرویی وارد می کند. اگر در مسیر حرکت آب قدم بردارید، به حرکت شما کمک می کند و در صورتی که خلاف جریان آب حرکت کنید، با نیروی خود جلوی حرکت شما را می گیرد و راه رفتن شما را با زحمت مواجه می کند.

دنیا شبیه رودخانه

رودخانه مثل دنیای ماست و آب درون رودخانه، قوانینی ست که در زندگی ما جاری می باشد.

ما در حال زندگی و حرکت در دنیاییم و گویی در مسیر رودخانه قرار گرفته ایم. جریان آب یا همان قوانین هستی همواره در حال جاری بودن است و ما را در بر گرفته است.

شکل حرکت ما در زندگی، تعیین کنندة نیروییست که که قوانین هستی به ما وارد می کند. اگر در راستای قوانین حرکت کنیم، آب رودخانه به ما کمک می کند که به حرکت خود با سرعت بیشتری ادامه دهیم. اما اگر جهت حرکت ما با جریان قوانین جهان زاویه داشته باشد، به ما نیرویی وارد می شود که حرکت ما را در زندگی دشوارتر می سازد.

این نیرو و فشار، بخاطر مسیریست که ما انتخاب کرده ایم و در صورتی که آنرا همراستا با قوانین و جریان آب رودخانه تعیین نماییم، مطمئناً عواملی در زندگی رخ خواهد داد که به حرکت ما یاری می رساند.

نیرویی که آب رودخانه به پاهای شما وارد می کند و حرکت شما را با سختی و مشقت همراه می سازد، بخاطر زاویه ایست که با جریان رودخانه برگزیده اید.

این تمثیل نشان می دهد که چرا ما در زندگی خود با مشکل و بحران و سختی مواجه می شویم. یکی از مهمترین دلایل این امر اینست که مطابق با قوانین هستی قدم بر نمی داریم.

ما بایستی قوانین هستی را درک کنیم تا بتوانیم با حرکت در همان راستا، به حرکت زندگی مان سرعت دهیم. یکی از مهمتریم قوانین جهان هستی، قانون تکامل و رشد است.

ما به دنیا آمده ایم تا به کمال برسیم. کمال یعنی شکوفایی استعدادها، یعنی قدرت پیدا کردن، کمال یعنی توانایی لذت بردن، توانایی فهمیدن، یعنی توانایی خلق کردن و در یک کلام خداگونه شدن.

این ظرفیتی ست که خدا در وجود انسان قرار داده و این مسیریست که برای انسان طراحی شده است. اگر روش زندگی انسان دنیا، چیزی غیر از این باشد، با فشار و سختی روبرو خواهد شد، زیرا حرکت او همراستا با قوانین جهان هستی و طرح و برنامه ای که برای او در نظر گرفته شده و طراحی گردیده، نبوده است.

آیا همواره در حال رشد کردن و بزرگتر شدنی، یا در جا زدن؟

اگر همواره مشکلات و معضلات تکراری و آزار دهنده در زندگی ات وجود دارد، بدان که در راستای قوانین جهان هستی قدم بر نمی داری.

حالا چه باید کرد؟

تو باید در مسیر بزرگتر شدن قدم برداری، در غیر اینصورت خلاف طرح و برنامه ات در حال حرکت هستی.

تو هر روز باید به سمت کامل تر شدن خودت حرکت کنی و الا خلاف برنامه ی دنیا زندگی می کنی.

دنیا به هیچکس اجازه نمی دهد، در حالیکه در زاویه ای از قوانینش در حال حرکت است، راحت باشد. فشاری به اوضاع و شرایطت وارد می شود و تو را دچار دردسر می سازد.

تو آفریده شده ای تا بفهمی و بالا بروی. تو خلق شده ای تا درک کنی و اوج بگیری. تو برای خداگونه شدن خلق شده ای.

در پایان هر  روز، دقایقی را صرف کن و به خاطر آور که در طول روز در کدام زمینه از زندگی ات، رشد و پیشرفت داشته ای. در صورت امکان مکتوب کن و حداقل در ذهن خود آنرا به خاطر بیاور.

اگر چیزی برای رشد و جلوتر رفتن پیدا نکردی و فهمیدی که امروز تو با دیروزت تفاوتی نداشته، پس در حال در جا زدن و حتی عقب رفتن هستی و بایستی در مسیر جهان قرار بگیری. در غیر اینصورت، مشکلات و گرفتاریها در حال نزدیک شدن به توست و اگر کمی دیگر به این روال ادامه دهی، به تو خواهند رسید.

امیر احمدی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *